۱۳۸۷ اردیبهشت ۳, سه‌شنبه

اصل فرضیت جهاد


زمانی که مدتی از هجرت آن حضرت _ صلی الله علیه وسلم _ به مدینه منوره گذشت خداوند جان نثارانی برای آن حضرت برگزید و با عدد کم خداوند به آنان نیرویی عنایت کرد که گروهای زیاد از آن محرومند. لذا به آنان بعد از اینکه اجازه جهاد نداده بود جهاد را فرض گرداند و فرمود:
كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ وَهُوَ كُرْهٌ لَّكُمْ وَعَسَى أَن تَكْرَهُواْ شَيْئاً وَهُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ وَعَسَى أَن تُحِبُّواْ شَيْئاً وَهُوَ شَرٌّ لَّكُمْ
(سوره بقره/216)
قتال برای شما فرض گشته است و حال آنکه بر شما سخت است. لیکن چه بسا چیزی را دوست نمی دارید و آن چیزی برای شما نیک باشد و چه بسا چیزی را دوست داشته باشید و آن چیز برای شما بد باشد.
وفرمود:
إِنَّ اللّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُم
(سوره توبه/111)
بی گمان خدا جان ها و مال های مومنان را خریداری می کند.
وفرمود:
وَقَاتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ
(سوره بقره/244)
ودرراه خدا قتال بکنید وبدانید که خداوند شنوای داناست.
وفرمود:
وَجَاهِدُوا فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ
(سوره حج/78)
در راه خدا جهاد کنید آنگونه که حق جهاد در راه اوست.
وفرمود:
فَإِذا لَقِيتُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا فَضَرْبَ الرِّقَابِ حَتَّى إِذَا أَثْخَنتُمُوهُمْ فَشُدُّوا الْوَثَاقَ
(سوره محمد/4)
هنگامی که با کافران روبرو میشوید گردن هایشان را بزنید و همچنین ادامه دهید تا به اندازه کافی دشمن ضعیف گردد در این هنگام محکم ببندید.
وفرمود:
مَا لَكُمْ إِذَا قِيلَ لَكُمُ انفِرُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ اثَّاقَلْتُمْ إِلَى الأَرْضِ أَرَضِيتُم بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا مِنَ الآخِرَةِ فَمَا مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فِي الآخِرَةِ إِلاَّ قَلِيلٌ (38) إِلاَّ تَنفِرُواْ يُعَذِّبْكُمْ عَذَاباً أَلِيماً وَيَسْتَبْدِلْ قَوْماً غَيْرَكُمْ وَلاَ تَضُرُّوهُ شَيْئاً وَاللّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (39)
(سوره توبه/38_39)
چه شده شما را، هنگامی که به شما گفته می شود: در راه خدا (برای جهاد) بیرون شوید. سستی می کنید و دل به دنیا می دهید. آیا به زندگی این جهان در مقابل زندگی آن جهان خشنودید؟ تمتع و کالای این جهان در برابر تمتع و کالای آن جهان چیز بیش نیست. اگر برای جهاد بیرون نروید، خداوند شما را عذاب دردناکی می دهد و قومی را جایگزین تان می سازد که جدای از شمایند و هیچ زیانی به خدا نمی رسانید و خدا بر هر چیزی تواناست.
وفرمود:
انْفِرُواْ خِفَافاً وَثِقَالاً وَجَاهِدُواْ بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنفُسِكُمْ
(سوره توبه/41)
به سوی جهاد حرکت کنید سبکبار و سنگین بار، و در راه خدا با مال ها و جان هایتان جهاد کنید.
و در نها یت یادی از آنانی می کند که اسلام را ظاهر کرده، اما در جهاد شرکت نکردند. لذا فرمود:
لَوْ كَانَ عَرَضاً قَرِيباً وَسَفَراً قَاصِداً لاَّتَّبَعُوكَ
(سوره توبه/42)
اگر غنایمی نزدیک و سفری سهل و آسان باشد از تو بیرون می کنند و به دنبال تو می آیند.
در این آیه به این چیز اشاره نمود که در هر زمان و مکانی ، دور باشد یا نزدیک جهاد نماید و در چندین جا از کلام پاک خویش به آن اشاره می کند:
ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ لاَ يُصِيبُهُمْ ظَمَأٌ وَلاَ نَصَبٌ
(سوره توبه/120)
چرا که به آنان نمی رسد هیچ تشنگی. گرسنگی و خستگی در راه خدا.

هیچ نظری موجود نیست: